Dzień 9 - Trasa Transfogaraska

Czwartek, 18 lipca 2013 · dodano: 27.08.2013 | Komentarze 1

Rano wstajemy o 7, widok z namiotu jest powalający i przerażający. O 8:30 zaczynamy zabawę. 25km ciągłego podjazdu przed Nami. Około 1600m w pionie. Początkowa jedna trzecia podjazdu była dosyć przyjemna, serpentyny poprowadzone lasem, więc nie było widać co Nas czeka dalej. W pewnej chwili jednak dojechałem do punktu widokowego, lecz nie w dół a w górę trasy. Uffff jak gorąco! Ale nie od temperatury otoczenia, a myśli wysokich lotów. Ale cóż, powoli i konsekwentnie jadę dalej. Co kawałek robiłem sobie przerwy na wodę, czekoladę czy zdjęcia. Po drodze spotykamy uczestników 5-tygodniowego "rajdu" Mongol Rally. Są tam ludzie z całego świat. Też ciekawa sprawa, ale ja jednak bardziej kocham swój rower :) Jedziemy dalej. Nawet sama jazda nie jest taka ciężka, droga jest dobrze zrobiona, nachylenie nie jest jakieś astronomiczne. Gorzej gdy się popatrzy w górę Ten widok na prawdę potrafi zdemotywować. Im bliżej szczytu tym chłodniej. Robi się na prawdę zimno, wjechaliśmy praktycznie w chmury. I w końcu, ten widok na trasę w całej okazałości, jest wart wielkiego wysiłku. I ta satysfakcja! Ogromna. Na szczycie jest piękny górski staw. Z jednej strony widok na malowniczą trasę, z drugiej ten staw. Naprawdę ciekawa kompozycja. Ale wszystko co dobre i piękne musi się skończyć. Trzeba wyruszać w dalszą drogę, lecz wcześniej muszę użyć umysłu inżyniera i przymontować dobrze i bezpiecznie aparat, żeby nagrać film na zjazdach. Ruszamy. Jak dobrze, że wybudowali tu tunel, bo nie uśmiechałoby mi się podjeżdżać kolejnych 200m w pionie. Za tunelem znów przepięknie, ale całkiem inaczej. Tutaj zjazd prawie w całości w lesie. Niestety nie wykorzystujemy w pełni zjazdu, ponieważ wieje nam mocno w twarz i przy lżejszych nachyleniach tak czy siak trzeba pedałować. W końcu dojeżdżamy do jeziora Vidraru. Długie - jedziemy wzdłuż niego ponad 25km, cały czas przez drzewa przebijała jego szmaragdowa woda. Na nasze nieszczęście wciąż jedziemy góra-dół, dziś nasze nogi dostają mocny wycisk. Na końcu jeziora przejeżdżamy przez wielką zaporę. Zaraz za nią był zjazd jakiego się nie spodziewałem. Tunelami przez skały i obok nich. Bardzo szybki i imponujący, masywne góry otaczały Nas z bliska . Kilkanaście kilometrów dalej, w Albesti, szukamy noclegu. Długo nam z tym zeszło, ponieważ w okolicy było sporo pensjonatów i pole namiotowe. Na szczęście spotykamy grupkę sąsiadów stojących na drodze. Problemem było się dogadanie z nimi, na szczęście zaraz zawołali sąsiada, który mówił całkiem dobrze po angielsku i wszystko stało się łatwiejsze. Możemy spać w ogródku przed domem, prysznic na miejscu. Jak dobrze! Do ok 23 siedzimy z gospodarzami, rozmawiamy, pijemy dobry wiśniowy trunek - oczywiście dla zdrowotności! Nareszcie nadeszła pora na odpoczynek.

Zwijamy się z noclegu u podnóża gór © Karmelito

Na dobry początek dnia - widok z namiotu © Karmelito

Witamy w piekle :) © Karmelito

Potężne góry, bez wątpienia © Karmelito

I pomyśleć że jeszcze 2 godzinki wcześniej byłem tam na tych równinach © Karmelito

Jeszcze nie dawno byłem tam w dole! © Karmelito

Przepaści też nam nie brak © Karmelito

Góry, wszędzie góry © Karmelito

Już odliczam każde 100m do szczytu, a tu jeszcze całe 5 km © Karmelito

No to patrzymy w górę... Jeszcze kawałek, niestety © Karmelito

Jak ktoś nie ma takich łydek jak ja to można wybrać się na szczyt kolejką ;) © Karmelito

Wjeżdżamy w chmury © Karmelito

Serpentyny i Ja! © Karmelito

Trasa Transfogaraska w pełnej okazałości © Karmelito

Staw na szczycie © Karmelito

Mania fotografowania ogarnia mnie ^^ © Karmelito

Zjazd na trasie Transfogaraskiej jak widać piękny © Karmelito

Jezioro Vidraru wśród gór © Karmelito

Wodospady mijamy bardzo często © Karmelito

Potężna zapora jeziora Vidraru © Karmelito

Masywne skały na zjeździe © Karmelito

Nasi gospodarze © Karmelito